Prelegenci

Dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum, historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1993-2001 sekretarz generalny Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Doradca Prezydenta m. st. Warszawy Lecha Kaczyńskiego oraz szef zespołu ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w okresie okupacji niemieckiej 1939–1945. W latach 2008-2012 wykładał na Uniwersytecie Paryskim (Sorbona) jako profesor gościnny. W 2013 r. odebrał nominację profesorską z rąk Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Jest wieloletnim przewodniczącym Stałego Komitetu Polskich Mediewistów, a także (od 1994 r.) redaktorem naczelnym międzynarodowego rocznika naukowego „Quaestiones Medii Aevi Novae”. W latach 2015-2017 pełnił obowiązki podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz łotewskim Krzyżem Oficerskim Krzyża Uznania.

Od grudnia 2015 roku adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Roślin Ozdobnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Specjalista z zakresu ozdobnych roślin cebulowych, bulwiastych i kłączowych (rozmnażanie, w tym kultury in vitro, diagnostyka wirusologiczna, uprawa i pędzenie) oraz roślinnych zasobów genowych. Absolwent Wydziału Ogrodniczego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1992 roku do listopada 2015 roku pracownik naukowy najpierw Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa, a potem Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach. Doktorat nauk rolniczych z zakresu ogrodnictwa uzyskał w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach w 2002 roku, habilitację w dziedzinie nauk rolniczych w dyscyplinie rolnictwo ogrodnictwo w SGGW w Warszawie w 2019 r. Od ponad 25 lat pełni funkcję sekretarza Stowarzyszenia Producentów Ozdobnych Roślin Cebulowych działającego przy Instytucie Ogrodnictwa. W latach 2008-2015 był wykładowcą na kierunku ogrodnictwo w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Skierniewicach. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych i doniesień konferencyjnych, ponad 150 artykułów popularno-naukowych, dwóch książek popularnych opublikowanych w Wydawnictwie Działkowiec („Rośliny cebulowe w ogrodzie”, 2006 i „Dalie”, 2010), współautor trzech oryginalnych odmian roślin ozdobnych (narcyzów ‘Heweliusz’ i ‘Passat’ oraz tulipana ‘Agalia’).

Architekt krajobrazu, specjalizująca się w problematyce ochrony i rewaloryzacji zabytkowych parków i ogrodów, główny specjalista w Narodowym Instytucie Dziedzictwa, w którym kieruje Zespołem ds. Krajobrazu i Zieleni Zabytkowej. Od 1992 r. związana jest z projektem rewaloryzacji polskiej części Parku Mużakowskiego, od 2006 r. była koordynatorem tego projektu, obecnie jest jego kierownikiem. Jest odpowiedzialna za całokształt zagadnień konserwatorskich tego obiektu. Autorka i współautorka ekspertyz, dokumentacji, studiów i projektów rewaloryzacji ogrodów zabytkowych, oraz opracowań dotyczących standaryzacji działań konserwatorskich w odniesieniu do zabytkowych założeń zieleni. Jest rzeczoznawcą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie zabytkowych parków, ogrodów i cmentarzy.

Kierownik Katedry Architektury Krajobrazu Politechniki Krakowskiej i profesor tej uczelni. Autorka i współautorka ponad 180 publikacji, m. in. samodzielnie książki Zielony Kraków „dla przyjemności i pożytku Szanownej Publiczności” (2019). Główne kierunki jej działalności naukowej koncentrują się na następujących zagadnieniach: historia sztuki ogrodowej, architektura krajobrazu, konserwacja i rewaloryzacja zabytkowych ogrodów i parków oraz kształtowanie terenów zieleni, systemy terenów zieleni miejskiej, standardy projektowania, planowanie przestrzenne, a także kształcenie architektów krajobrazu. Jest autorką i współautorką ponad 150 prac niepublikowanych, a są to: projekty koncepcyjne i wykonawcze, prace studialne (m. in. studia historyczne, krajobrazowe, widokowe, wytyczne konserwatorskie) oraz ekspertyzy i opinie.

Historyk Sztuki, wykładowca, specjalista w zakresie historii sztuki ogrodowej i rewaloryzacji ogrodów zabytkowych i krajobrazu kulturowego, członek Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Sekretarz Generalny PKN ICOMOS, członek Międzynarodowego Komitetu ICOMOS-IFLA ISCCL, była wiceprzewodnicząca komitetu na Europę, ekspert wpisu obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z ramienia ICOMOS, Główny Specjalista ds. Ogrodów Historycznych Muzeum Łazienki Królewskie. Publikuje na temat historii, ochrony i rewaloryzacji ogrodów zabytkowych , bierze udział w specjalistycznych konferencjach krajowych i zagranicznych.

Koordynator Ogrodów Boboli - Galerie Uffizi (Florencja), kierownik Działu Ogrodów i kurator dziedzictwa kulturowego Galerii Uffizi. Absolwentka Leśnictwa i Nauk o Środowisku Uniwersytetu we Florencji; obroniła doktorat w dziedzinie proekologii na Wydziale Architektury tejże uczelni. Magister Nauk o Bezpieczeństwie Środowiska Uniwersytetu Rzymskiego. Jako kierownik Działu Ogrodnictwa, od 2017 roku jest zaangażowana w zarządzanie Ogrodami Boboli w zakresie projektów restauracyjnych, dostępności, promocji, badań naukowych, rozwoju działalności kulturalnej i partnerstw. Członek Komitetu naukowego Europejskiej Sieci Ogrodów Historycznych. Wcześniej była oficerem Krajowego Korpusu Leśnictwa, pracowała jako kierownik w sektorze wina i współpracowała przy projektach odbudowy starożytnego krajobrazu wiejskiego.

Konserwator zieleni zabytkowej, historyk sztuki ogrodowej, muzealnik. Ukończył architekturę krajobrazu na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu i Podyplomowe Studium Muzealnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuje w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie na stanowisku specjalisty ds. ogrodów historycznych. Członek Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM-Polska) i Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu. Od 2020 roku jest niezależnym współpracownikiem Europejskiego Szlaku Ogrodów Historycznych. Autor opracowań studialnych i projektowych, kwerend historycznych, artykułów naukowych oraz materiałów edukacyjnych poświęconych ogrodom historycznym.

Botanik, nauczyciel akademicki i popularyzatorka nauki o różnorodnych zainteresowaniach zawodowych (biogeografia, ekologia populacji, inwazje biologiczne oraz historia ogrodnictwa, etnobotanika i symbolika roślin). Laureatka kilku wyróżnień za działalność dydaktyczną w ramach Uniwersytetu Otwartego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Medalu im. Prof. Bolesława Hryniewieckiego, nadanego przez Polskie Towarzystwo Botaniczne w dowód uznania za działania na rzecz upowszechniania wiedzy botanicznej. Na jej dorobek popularyzatorski składają się m. in. liczne prelekcje wygłoszone na zaproszenie instytucji naukowych i kulturalnych, wystąpienia w radio i telewizji, a także cztery indywidualne wystawy rysunku i malarstwa.

Członek PKN ICOMOS, absolwentka studiów w zakresie architektury krajobrazu na Wydziale Ogrodniczym - OAK SGGW. Posiada praktykę w zakresie projektowania architektury krajobrazu w Schwabach /RFN/ oraz urządzaniu ogrodów i parków w Norymbergii. Pracowała jako stażysta, potem adiunkt w Katedrze Urządzania i Pielęgnowania Krajobrazu, Katedrze Architektury oraz asystent w Katedrze Urządzania i Pielęgnowania Krajobrazu SGGW. Ukończyła z wyróżnieniem Podyplomowe Studium Ochrony i Konserwacji Zabytkowych Założeń Ogrodowych. Do 2014 roku prowadziła prywatną praktykę projektową w zakresie ochrony i konserwacji zabytków ogrodowych i krajobrazu kulturowego. Współpracowała z Podyplomowym Studium Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki Politechniki Śląskiej oraz Studium podyplomowym Ochrona Dziedzictwa Kulturowego Politechniki Warszawskiej. W latach 1997-2009 Kierownik Podyplomowego Studium Ochrony i Konserwacji Zabytkowych Założeń Ogrodowych SGGW, 2000-2005 kierownik Pracowni Projektowania w Katedrze Architektury Krajobrazu. Współpracowała z wydawnictwami Arkady i PWN przy wydaniu publikacji dotyczących historii ogrodów (m. in. konsultant Historii ogrodów P. Hobhouse, wyd. Arkady 2005, współautor Historii Ogrodów L. Majdecki, wyd PWN 2007-2008). Konsultant Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków w Warszawie w Pracowni Projektowej (2006), 2006 – 2012 członek Głównej Komisji Konserwatorskiej RP - dwie kadencje. Obecnie prowadzi praktykę zawodową w zakresie ochrony i rewaloryzacji zabytków ogrodowych.

Absolwent Politechniki Krakowskiej na kierunku architektura krajobrazu. Uczestniczył w międzynarodowych warsztatach projektowych we Florencji i w Kremnicy. Od 2006 r. asystent w Zakładzie Sztuki Ogrodowej i Terenów Zielonych. W 2007 roku w pracował także w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Krakowie. Prowadzone badania umożliwiły przygotowanie i obronę (2013) dysertacji na temat oceny i wyznaczania stref ryzyka powodowanego przez drzewa w mieście. W ramach pasji naukowej od 2004 roku uczestniczy w międzynarodowych seminariach dotyczących statyki drzew. Należy do różnych organizacji branżowych: od 2009 roku Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Statyki Drzew (SIM – GROUP) z siedzibą w Szwajcarii, od 2011 roku Stowarzyszenia Polskich Architektów Krajobrazu, a od 2014 roku do Polskiej Rady Arborystyki. Od 2013 roku posiada międzynarodowy certyfikat Europejskiej Rady ds. Drzew – European Tree Technican nr 004489. Od 2010 roku jest egzaminatorem podczas certyfikacji na stopień European Tree Worker zgodnie z standardami EAC. Zaowocowało to mianowaniem na funkcję Supervisora EAC w listopadzie 2016 roku. Specjalizuje się w pomiarach, badaniach i ocenie stanu drzew. Stosuje różnorodne metody od wizualnej oceny przez szacunkową metodę SIA, badania tomografem akustycznym na pomiarach testem pociągowym SIM – elasto – inklino kończąc. Wykonuje inwentaryzacje dendrologiczne, stratygrafie i projekty gospodarki drzewostanem, z użyciem najnowszych technologii rzeczywistości wirtualnej. Wykonuje i konsultuje projekty zieleni, doradza w zakresie doboru zieleni i sposobu postępowania z drzewami.

Hodowca nowych odmian róż. Projektant ogrodów. Członek Amerykańskiego Towarzystwa Hodowców Róż, Członek Klubu Hodowców przy Światowej Federacji Towarzystw Różanych. Założyciel i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Różanego. Pasjonat i znawca tematu.

Zastępca dyrektora w Volčji Potok Arboretum w Słowenii. Po ukończeniu studiów z zakresu gospodarki leśnej i ekologii na Uniwersytecie w Lublanie, specjalizował się w ozdobnych roślinach drzewiastych, w tym różach. Jest kierownikiem ogrodów różanych w Arboretum Volčji Potok. Zawodowo zaangażowany w projekty utrzymania i renowacji historycznych parków i ogrodów w Słowenii, jest sekretarzem Słoweńskiego Towarzystwa Róż i członkiem Komitetu Ochrony i Dziedzictwa Światowej Federacji Towarzystw Róż. Jest wykładowcą na wyższych uczelniach zawodowych, autorem książek, artykułów, scenariuszy filmowych itp. Zajmuje się interpretacją nauk przyrodniczych, ogrodnictwa i historii kultury roślin dla szerokiej publiczności.

Rzeczoznawca Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie opieki nad zabytkami w dziedzinie parki, ogrody i cmentarze. Członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków. Absolwentka SGGW w Warszawie. Od grudnia 1991 r. pracownik Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, obecnie przekształconego w Narodowy Instytut Dziedzictwa. Autorka wielu projektów rewaloryzacji ogrodów i parków zabytkowych oraz opracowań studialnych w tym zakresie. Konsultantka na prośbę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego prac konserwatorskich w wielu ogrodach z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Autorka licznych opinii z zakresu zabytkowych parków i krajobrazu kulturowego. Współorganizatorka z ramienia Narodowego Instytutu Dziedzictwa oraz SGGW cyklu konferencji poświęconych ochronie, konserwacji  i promocji społecznej zabytkowych parków, ogrodów i krajobrazu kulturowego. Od listopada 2010 r. pracownik Katedry Sztuki Krajobrazu Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu (na stanowisku adiunkta). Laureatka Nagrody Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków w konkursie na najlepsze prace studialne i popularyzatorskie dotyczące ochrony zabytków i muzealnictwa za pracę „Ogród Branickich w Białymstoku. Projekt rewaloryzacji” (2000 r.).

Architekt i historyk. Ekspert w dziedzinie ogrodów historycznych i współczesnych, profesor renowacji na Politechnice w Turynie, wiceprezes SIRA (Włoskie Towarzystwo Restauracji Architektury), zastępca dyrektora Instytutu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego we współczesnej nauce i technologii, Uniwersytet Xi 'an Jaotong. Ukończyła architekturę w 1975 roku na Uniwersytecie we Florencji, gdzie pod kierunkiem Eugenio Battisti, a następnie Marco Dezzi Bardeschi i Marcello Fagiolo, napisała eksperymentalną pracę o języku secesji. Prowadzi działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Florenckim, współpracując z Katedrą Historii Architektury III prof. Marcello Bean. W latach 1992-1998 była dyrektorką, a następnie prezesem Centrum Ogrodów Historycznych i Współczesnych w Pietrasanta założonego przez Alessandro Taglioliniego, gdzie jest kuratorką i promuje różne konferencje, wystawy, publikacje na ten temat. W latach 1996-1998 założyła i kierowała Liberty Study Centre on Eclectic Culture w Viareggio. Od 1998 roku jest profesorem nadzwyczajnym ds. Restauracji na Politechnice w Turynie. W latach 2000-2003 była pierwszym prezesem Opera delle Mura di Lucca, w której prowadzi działania związane z zarządzaniem i ulepszaniem systemu fortyfikacyjnego. Jest kierownikiem naukowym historycznego Ogrodu Villa Garzoni w Collodi. Była pierwszym obcokrajowcem, który studiował archiwa architektury Tirany, opublikowała projekty dotyczące włoskich interwencji w Albanii, zorganizowała wystawy i konferencje, otwierając serię badań nad ochroną albańskiego dziedzictwa XX wieku. W latach 2003-2006 była członkiem Narodowego Komitetu ds. Zabytkowych Parków i Ogrodów. Kwalifikuje się do konkursu I stopnia (IUAV, 2005), od 2006 jest profesorem zwyczajnym na Politechnice w Turynie, gdzie prowadzi zajęcia z Restauracji Architektonicznej i Restauracji Zabytkowych Parków i Ogrodów. Od 2010 roku jest profesorem zagranicznym honorowym Uniwersytetu Xi'an Jiaotong; profesor wizytująca w Jaotong, XI'An oraz w latach 2011-13 na Uniwersytecie w Tientsin. Od 2016 roku jest zastępcą dyrektora Instytutu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego we Współczesnej Nauce i Technologii Uniwersytetu Xi'an Jaotong. Od 2016 r. jest profesorem renowacji, Máster Oficial en Patrimonio histórico y culture na Uniwersytecie w Huelvie (Hiszpania). Kurator wystaw i konferencji we Włoszech i za granicą, wydała około 300 publikacji, w tym monografie, eseje, artykuły; jest kuratorem wystawy i katalogu: „Viareggio, miasto zrodzone z morza, 200 lat historii”, który zainaugurował się w Viareggio 29 sierpnia 2020 roku.

Organizator kultury i bibliotekarz w Fondazione Nazionale Carlo Collodi. Doktor w zakresie nauk porównawczych: kina, teatru i literatury na Uniwersytecie w Sienie. Tytuł doktora uzyskał również w zakresie języków i literatur romańskich (włoski) na Uniwersytecie Michigan. Od 2018 roku współtworzy relacje Fundacji Collodi, która zarządza Historycznym Ogrodem Garzoni, między innymi w zakresie współpracy z Europejskim Szlakiem Historycznych Ogrodów.

Architekt krajobrazu, historyk sztuki ogrodowej, specjalista ds. konserwacji i rewaloryzacji ogrodów historycznych. Kierownik działu ogrodowego Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Wiceprezes Europejskiego Szlaku Ogrodów Historycznych (European Route of Historic Gardens). Absolwent warszawskiej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (2011) poświęcił obydwa dyplomy badaniom i wskazaniom konserwatorskim dla założeń ogrodowych obszaru historycznego Śląska. Jego dyplom magisterski otrzymał wyróżnienie PKN ICOMOS (2011). Jako doktorant na Technische Universität Dresden (Institut für Landschaftsarchitektur, Professur für Geschichte der Landschaftsarchitektur und Gartendenkmalpflege) bada specyfikę okresu twórczości saskich budowniczych i ogrodników na Skarpie Warszawskiej. Jako ogrodnik współpracował z Bandenburgische Schlöβer GmbH (2011-2012) przy wdrożeniowej fazie rewaloryzacji założenia pałacowo-parkowego Altdöbern (Niemcy). W latach 2013-2014 pracował dla VOGT Landschaften – Berlin m. in. nad dokumentacją koncepcyjną i budowlaną dla otwartego w 2016 roku parku miejskiego Lohsepark Hafencity w Hamburgu. Od 2015 roku pełni funkcję kierownika działu ogrodowego Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie będąc także autorem wdrażanych koncepcji rewaloryzacji ogrodu wilanowskiego. Autor kilkudziesięciu dokumentacji rewaloryzacyjnych dla ogrodów historycznych w Polsce (pracownia Hortus Excelsior) m.in. Domanice (woj. dolnośląskie), Sarny (woj. dolnośląskie), Kamieniec Kłodzki (woj. dolnośląskie), Komierowo (woj. kujawsko-pomorskie), Podsędkowice (woj. łódzkie). Inicjator akcji społecznych oraz spacerów tematycznych promujących i ratujących dolnośląskie oaz kłodzkie dziedzictwo pałacowo-ogrodowe. Koordynator merytoryczny międzynarodowych seminariów parkowych w Morawie (woj. dolnośląskie) i Sztynorcie (woj. warmińsko-mazurskie). Członek Deutsche Gesellschaftfür Gartenkunstund Landschaftskulture.V.

Architekt krajobrazu, inspektor nadzoru terenów zieleni, specjalistka w zakresie ochrony i konserwacji zabytkowych założeń ogrodowych, zabytkoznawstwa i konserwatorstwa architektury historycznej oraz prawa zamówień publicznych. Absolwentka Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Członek Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS (Komisja Ogrodów Historycznych i Krajobrazu Kulturowego) oraz Komitetu Naukowego przy Europejskim Szlaku Ogrodów Historycznych (Girona). Członek Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Ogrodnictwa. Od 2016 roku opiekun Ogrodów Zamku Królewskiego w Warszawie oraz zastępca kierownika Zespołu ds. Odtworzenia Ogrodów Dolnych Zamku Królewskiego w Warszawie. Od 2020 r. Pełnomocnik Dyrektora Zamku Królewskiego w Warszawie ds. Architektury Krajobrazu i Ogrodów. Współpracuje z Europejską Siecią Dziedzictwa Ogrodowego (EGHN) oraz Europejskim Stowarzyszeniem Bukszpanów i Topiarów (EBTS). Bierze udział w specjalistycznych konferencjach branżowych polskich i zagranicznych. Tworzy ekspertyzy dendrologiczne, programy prac konserwatorskich, współpracuje z konserwatorami zabytków w zakresie zieleni zabytkowej, parków zdrojowych i historycznych, realizuje projekty ogrodów i parków. Pełni również funkcję kierownika projektu pn. "Kompleksowe zagospodarowanie Ogrodów Północnych Zamku Królewskiego w Warszawie".

Historyk, absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studium Polityki Zagranicznej w Akademii Dyplomatycznej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W latach 2005-2012 członek Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944. Od 2010 r. członek Polskiego Towarzystwa Heraldycznego. Od 2020 r. członek Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS (Komisja Ogrodów Historycznych i Krajobrazu Kulturowego). Autor prac popularnych i naukowych. Zainteresowania badawcze skupia na historii politycznej XX wieku, symbolice politycznej, ceremoniale i protokole dyplomatycznym. Od 2005 r. związany z Zamkiem Królewskim w Warszawie (Dział Protokołu i Organizacji Wydarzeń). Organizator najważniejszych zamkowych ceremonii z udziałem szefów państw i rządów oraz korpusu dyplomatycznego. W swej pracy zawodowej łączy praktykę realizacji współczesnych uroczystości oficjalnych ze studiowaniem dawnych tradycji państwowych Zamku okresu międzywojennego. Tej tematyce poświęca również swoje wykłady i prelekcje. Od 2019 r. członek zespołu ds. przygotowania ekspozycji stałej Zamku Królewskiego w Warszawie pn. „Pokoje Prezydentów II RP”. Współpracuje ponadto z Europejskim Szlakiem Ogrodów Historycznych (ERHG).

Od ponad 20 lat pracuje w Zamku Królewskim w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywał kolejno w działach: Oświatowym, Imprez i Protokołu oraz Marketingu. W latach 2018-2020 kierownik Działu Marketingu, od 2021 roku kierownik Działu Protokołu i Organizacji Wydarzeń. Organizator licznych, prestiżowych projektów kulturalnych, koncertów, festiwali, konferencji, gal, uroczystości państwowych i międzynarodowych. Koordynator z ramienia Zamku wizyt m. in. Prezydentów Stanów Zjednoczonych Ameryki: p. Baracka Obamy i p. Donalda Trumpa. Prowadził główne uroczystości otwarcia Ogrodów Dolnych Zamku Królewskiego w Warszawie w maju 2019 r.